Romantyzm to czas fascynujących, bujnych indywidualności twórczych. Romantyczne odczuwanie świata wiązało się z docenieniem uczuć, intuicji i wyobraźni jako sił, dzięki którym człowiek głębiej poznać może rzeczywistość. Romantyczna wrażliwość wyrosła także z oporu wobec ducha oświeceniowej nauki, sprowadzającej nierzadko zjawiska naszego świata jedynie do martwej materii. Romantycy upominali się o duchowy wymiar doświadczenia ludzkiego.
W polskich warunkach ruch romantyczny wiązał się z bolesnym albo euforycznym przeżywaniem naszego zbiorowego losu: niewoli, sprowadzonej na Polaków przez zaborcze mocarstwa i prób jej przezwyciężenia w kolejnych zrywach narodowowyzwoleńczych. Ta szczególna, wybuchowa mieszanka warunków historycznych i kulturowych ukształtowała romantycznych geniuszy, nadających ton literaturze polskiej XIX w.: Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Zygmunta Krasińskiego i Cypriana Kamila Norwida. O ich wspaniałym dziele w swoich wykładach dla Akademii opowiada prof. Ewa Hoffman-Piotrowska, doskonała znawczyni piśmiennictwa Romantyzmu. Poprzez omówienie komedii Aleksandra Fredry o innej, ironicznej i pełnej dowcipu, stronie literatury tamtego czasu, opowiada znany teatrolog i badacz dramatu, prof. Jacek Kopciński. Wszystko to razem składa się na frapujący obraz epoki, który pozwoli Ci skutecznie przygotować się do lekcji i egzaminów, a przede wszystkim wprowadzi Cię w jedną z najbarwniejszych epok w historii kultury, pod której wpływem znajdujemy się do dziś.